Het is nu precies een week geleden dat de operatie klaar was, we wisten dat de operatie geslaagd was en ik bij hem was op de Intensive Care.
Toen kon hij amper wat bewegen en praten. En nu korte korte stukjes lopen naar de ziekenhuisgang, vandaag voor het eerst kort geprobeerd te fietsen op de hometrainer.
Wat fijn om dit te ondernemen. En blij zijn met alle stapjes die gezet worden.
En tegelijk is het zo vreemd. In een korte tijd van topfit en nog soort blanco wat er aan de hand is, naar ineens zware operatie en qua energie en hoeveelheid eten weer alles moeten opbouwen.
Het is pittig alles in stapjes opbouwen.
Maar in de volgende stap hebben we heel veel zin in: Reinold ophalen en ontvoeren naar huis!
(nog eventjes geduld…)