Een dag van heel veel knuffels, want we missen elkaar. Het gezin zijn, gewoon thuis.
Papa wordt erg gemist. Liefst wil iedereen tegelijk mee, maar dat gaat nog niet.
Vandaag is ander kind mee geweest naar papa. Thuis werd dat tot in de puntjes voorbereid wat er mee moest. Toch moment daar eerst even spannend met al die rare dingen en rare stem van papa, maar ze ontdooide snel en glunderde van oor tot oor.
Er werd vandaag al genoemd dat de maaghevel er uit mag. Ook al graag eruit, liever niet te vroeg en goed bekijken of het eten inderdaad goed blijft weglopen.
Aan het einde van deze dag bleek dat zo te zijn, en is maaghevel eruit gehaald. Zo fijn!
Vooraf aan de operatie werd ons voorbereid dat Reinold een dikke jas uit zou doen door deze operatie. Nou, zeg maar gerust: een eskimo jas. Vandaag weer op de weegschaal gestaan.
Bij elkaar is Reinold inmiddels 10 kg afgevallen. Vandaag zijn fysio en diëtiste langs geweest. Fysio is tevreden over de beweging. En diëtiste heeft fijn meegedacht om qua voeding aan te sterken.
Nu het beter gaat, komt thuis ook wat meer in het vooruitzicht. O, wat kijken we hier naar uit als dit weer mogelijk is! Er is hier nog wel wat voor nodig om te regelen aan thuiszorg en hulpmiddelen. Maar zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.
De kinderen hadden van de week een gesprekje met elkaar dat we nu thuis echt een pannenkoekenbakker missen. Ja, die reputatie staat hier kennelijk hoog.
‘Nou’, zegt er hier éen. ‘Als het papa niet lukt, moeten we maar naar de winkel gaan’.
(hmmm dat zegt wat over mijn reputatie betreft pannenkoeken bakken 😉
Ik hoor hier in ieder geval door dat we allemaal zin hebben in een feestje.
Liefst een papa-Reinold-thuis-kom feestje 🙂