Reinold & Mirjam

Reinold is de nacht stabiel gebleven. Infuus is eruit gehaald.
Overplaatsing van intensive care naar complexe zorgkamer.
Hier ligt hij met twee andere mensen op kamer. Oordoppen in de aanslag, want ze snurken.

Toen ik vanmorgen kwam zat hij stuk rechtop en had z’n bril op. Dat zag er al heel anders uit dan gister en ik maakte er een opmerking over. Reinold zei: ‘ja, jij zou komen’.
Ik had de indruk dat het met pijn wel iets beter te doen is. Maar nog steeds wel veel last. De bijwerkingen van pijnmedicatie zijn vandaag wat op komen zetten en vind hij erg naar.
Vandaag wat gedronken, blokjes ijs op en wat hapjes vla. Met hulp van de fysio heeft hij op de rand van het bed gezeten.

Vanavond zijn de ouders van Reinold op bezoek geweest in ziekenhuis.

Ik heb vandaag nog wat regeldingen gedaan en kids opgehaald van hun logeeradressen, gekookt, kids naar bed gebracht en boel opgeruimd. En nu ga ik maar eens kijken of m’n bed er nog staat 🙂 Welterusten!

Er wordt naar adres gevraagd, bij deze:

St. Antonius Ziekenhuis
Afdeling C-3, kamer 305. Reinold van Dijk
Postbus 2500
3430 EM Nieuwegein

Vanavond bij Reinold langs geweest in ziekenhuis. En ik had een chauffeur (superfijn!).
Operatie is geslaagd! Maar ooo wat heeft hij veel pijn.
Zo naar om te zien. Hij wilde slapen, maar lukte ook niet door de pijn.
Ze gaan hun best doen om te zorgen dat de pijn minder wordt zodat hij wel wat kan slapen.

Reinold vertelde dat ze zo lief zijn op OK. Dat heb ik ook gemerkt toen ik daar was. Bewonderenswaardig hoe dat daar gaat!
En daarna een echte Reinold opmerking: ‘maar ik doe dit liever niet nog een keer’.

Reinold ondergaat het allemaal dapper, ben zo trots op hem!

Laat op de avond om 23u kon ik nog een keer terugbellen hoe het rest van de avond gegaan is.
Het is een stuk beter gegaan. Ze hebben het slangetje uit de rug wat teruggetrokken zodat het voor hem wat fijner ligt, en de pijnmedicatie wat opgehoogd. Reinold ligt nu te slapen en alles is stabiel.

Vanmorgen is Reinold om half 7 wakker gemaakt. Hij had gedroomd dat hij zijn operatie gemist had omdat hij was weg gegaan. Maar het was een droom.
Er moest toch echt voorbereid worden op een operatie. Een zware operatie. De Whipple operatie noemen ze het.
Zodra Reinold wakker was en operatie klaar, zou ik gebeld worden deze dag. Dat kon om 14 uur zijn, maar kon ook om 18uur zijn of later. De operatie zou een hele dag duren en vooraf niet te zeggen hoe lang omdat ze vooraf niet weten wat ze tegen zullen komen. En dan kon ik komen.
Zodoende beter dat kids even logeren zijn en oooo wat heb ik leuke berichtjes gekregen dat ze aan het genieten zijn van pannenkoeken, giechelen, speeltuinen, helpen met baby’s flesjes geven.

Maarja…wat ga ik op deze dag doen. Ik heb er even op gebroed en kwam op een briljant idee.
En heb het heerlijk gevonden. Samen met m’n vader ben ik naar volkstuin gegaan en hier achterstallig onderhoud (en behoorlijk door deze situatie…we hadden zelfs een waarschuwing gekregen) gedaan. Was fijn om indirect wat voor Reinold te kunnen doen op deze dag, afgeleid worden en samen met m’n vader te werken.

Helaas in combinatie met een windvlaag en een kapotte klep, kreeg ik een klep tegen m’n voorhoofd aan. Dat was een beste jaap en ben nog naar de huisarts gegaan om te laten lijmen.
Onderweg werd ik toen gebeld door de chirurg (we hebben hem vorige week ook live gesproken) die operatie bij Reinold gedaan heeft.
Zo apart om hem te horen vertellen over operatie. Te bedenken dat hij in zijn lichaam heeft zitten snijden en rommelen.

Maar 1 en al dankbaarheid hier: Operatie is geslaagd! Chirurg vertelde dat hij de operatie heeft kunnen doen zoals hij ons heeft verteld. Ze hebben tumor in geheel weg kunnen halen.
Nu gaat dat naar de patholoog en is afwachten op uitslag wat dit is en hoe vervolg eruit gaat zien.

De dagen voor de operatie hebben we samen heel bewust met elkaar bedacht wat we gaan doen, wat Reinold graag nog wil en te doen is met zijn energie. Op dit moment is na elke activiteit (een klein stukje wandelen, douchen, eten) rusten op bed. Hele dag door niet lekker voelen, soms ook pijn en geen eetlust.
Snap jij het dat hij 10 juli nog 170 km gefietst heeft op 1 dag? Ik ben in ieder geval trots en geeft goede moed dat het met zijn conditie wel snor zit.
We zijn deze laatste dag voor de operatie naar de camping gegaan. Was fijn er met gezin te zijn.

Eind van de middag heb ik onze 3 lieve schatten naar hun logeeradressen gebracht.
Deze mensen, echt goud! Wat fijn dat ze hier terecht kunnen. Vertrouwd en bij mij in de buurt.
En hebben we met z’n 2-tjes gegeten en zijn daarna naar het ziekenhuis gereden.

Heel onwerkelijk dit, dat hij morgen geopereerd gaat worden..
Maar we gaan het in vertrouwen tegemoet. God is met ons!

Lieve mensen,

Sinds vorige week dinsdag stroomt ons huis vol met kaarten, bloemen, kadootjes, berichtjes en allerlei liefs. Zoveel aangeboden hulp, medeleven en bemoedigingen.
Het doet ons enorm goed, heel erg bedankt!

Graag willen we jullie op de hoogte houden hoe het met Reinold en andere van Dijkjes gaat.
Daarom heeft Reinold vooraf even de technische mogelijkheid gefixed dat ik een blog kan bijhouden. Nu nog maar eens kijken of me dat gaat lukken zonder een techneut in huis 😉